محمد بن سيرين گويد: آتش افروختن به خواب، پادشاه را قوت بود و آتش بی دود، فروغ قوت بود و آتش با دود، پادشاه ستمگر و غم و اندوه و زيان بود.اگر بيند كه آتش برافروخت تا گرم شود، ياكسی ديگر بدان گرم شود، دليل كه چيزی طلب کند كه از آن منفعت يابد . اگر بيند كه بي فايده آتشي برافروخت، دليل كند كه بی سبب جنگ و خصومت كند اگر بيند كه آتشی برافروخت تا چيزی بريان كند، دليل كه كاری پيش گيرد به سبب غيبت مردمان، تا طلب حال كسي كند.اگر بيند كه از آن بريان بخورد ، دليل كند كه به قدر آن، روزی به وی رسد، با غم و اندوه. اگر بيند كه به زير ديگ آتش می افروخت، و در ديگ گوشت بود يا چيزي ديگر، دليل كه كاری بسازد كه از آن كار كدبانوی خانه را منفعت رسد. اگر بيند كه در آن ديگ هيچ طعام نبود، دليل كند كه از آن كار او را غم و اندوه بود. اگر بيند كه آتشی برافروخت حلوا پزد، دليل كه او را سخنی نيكو گويند. اگر بيند كه آتشی برافروخت از برای روشنائی، دليل كند كه كاری را به حجت و برهان روشن گرداند
ابراهيم كرمانی گويد: اگر بيند در جايگاهی آتشی برافروخت تا اهل آن جايگاه را بسوزاند، دليل بود كه اهل آن موضع راغيبت كند و بدي گويد اگر بيند آتش را در تنور يادر آتش دان همی افروخت بی آن كه طعام پزد، دليل كند كه بامردی از خويشان و يا اهل بيت، او جنگ و خصومت افتد.ودولتش افزون شود اگر بيند كه خواست تا آتش برافروزد از بهر منفعت خويش، و آن آتش برنمی افروخت و روشنائی نمیداد، دليل كند كه از علم خويش برخورداری يابد.اگر اين كس پادشاه بود، عز و جاه و دولتش افزون گردد، اگر بيند آن آتش كه افروخت بمرد، دليل كند كه هلاك گردد.
جابر مغربی گويد: اگر بيند كه در بيابان آتش می افروخت كه مردمان از نور آن آتش راه می يافتند، و هر كس به موضع و مقام خويش میرفت دليل كند كه از علم و حكمت او بهره يابند و راه راست گيرند. اگر بيند كه آن آتش فرو میرود و نور او زايل میگردد، دليل كند كه احوالش متغير باشد و از دنيا رحلت كند و اگر بيند كه آن آتش در بيابان افروخت، نه به راه راست، دليل كه علم او مردمان را به راه ضلالت برد. اگر بيند كه آتشی در موضعی برافروخت، تا آن موضع را بسوزد، و آتش آن را بسوخت و از بازرگانان بود، دليل كه خريد و فروخت به نفاق كند و مالش حرام بود. اگر بيند كه از خانه همسايه آتش همی برد، دليل كند كه مالی حرام بدو رسد.
