عکس های مرغ مینا

مرغ مینا (مرغ مقلد) بهتر است این پرنده را از وقتی خیلی کوچک است حدودا 2 تا 3 هفته ای خریداری کنید زیرا خطر مردن را هم پشت سر گذاشته است …
جوجه های مینا وقتی خیلی کوچک هستند و هیچ بال و پری در نیاورده اند بدنشان به باد حساس است و نباید در مجاورت باد قرار گیرند، بهترین موقع برای خرید جوجه مرغ مینا ماه های خرداد و تیر است. پرنده های بزرگتر تا آخر عمر وحشی می مانند و بهتر است آنها را در طبیعت رها کنید.
تعیین سن: هرچه بیشتر از سن مرغ مینا بگذرد دور چشم هایش بیشتر رو به رنگ زرد می رود. و با چین و چروکهای ریزی همراه می شود.
تعیین جنسیت: کافیست به دهان باز این پرنده نگاه کنید اگر داخل دهانش سیاه رنگ بود یعنی نراست.
جنس نر بهتر است یا ماده؟ هر دوی انها مقلدین خوبی هستند و پرنده ماده هم به خوبی پرنده نر قدرت حرف زدن و فراگیری کلمات و جملات را دارد. اماعده ای اعتقاد دارند مرغ مینای نر سخنگوی بهتری است. اما در عوض مرغ مینای نر پس از 2 سال که به بلوغ رسید مست می شود و در صورت امکان از خانه به دنبال جفت فرار خواهد کرد.
جیره غذایی: پرنده ای همه چیز خوار است انواع میوه ها و دانه ها و حشرات و جانوران کوچک مانند ملخ و پروانه. نوعی غذای اماده هم با قیمتی مناسب برای این پرنده در دسترس است با نام دانه پارس (پلت).
طول عمر: حداکثر 15 سال ، در اواخر عمر پرها ریخته و رویش مجدد نخواهد داشت، در این دوران هم به مانند دوران کوچکی به باد و سرما حساس هستند.مرغهای مینای پیر را بویژه در ماه های سرد بایستی در دمای معتدلی نگه داشت تا دچار لرزش و اشکالات تنفنی نشوند.

نکاتی در مورد جوجه مینا
دقت کنید که یک مینای سالم، در مدت شش هفته یا اندکی بیشتر، پردار خواهد شد.
چشمهای آنها شفاف درخشان، مجاری بینیش باز و شفاف، و پرهای اطراف مقعد تمیز می باشد.
پر و بال مینای نوزاد، تیره و مات بوده و پوست غبغبش محکم، و زرد کمرنگ است
مرغ مینا پرنده ای باهوش است که قدرت تقلید صدای فوق الاده ای دارد و می تواند کلمات زیادی را بیاموزد و صداهای اطرافش مانند صدای زنگ خانه یا تلفن یا دزدگیر ماشین و…. را به خوبی تقلید کند تا به انجا که به اشتباه بیفتید که مثلا این صدای تلفن است یا مرغ مینا !! مرغ مینای من صبح ها برای بیدار کردنم تمامی این صداها را در می آورد و در اخر به خاطر انکه گول نمی خردم بسیار ناراحت می شد زیرا اوایل سریع به اشتباه می افتادم و پا می شدم و مثلا میرفتم ببینم کیه زنگ خونه یا تلفن زده…
مرغ مینا پرنده حسودی است یعنی به وجود پرنده یا حیوان دیگری در خانه و نزد صاحبش حسادت می کند ، اگر از سوی کسی ازار ببیند فراموش نکرده و اگر موقعیت مناسب باشد بالاخره تلافی خواهد کرد.
شاید بتوان گفت مرغ مینا بهترین پرنده مقلدی است که تا کنون شناخته شده اما نگهداری از ان وقتگیر و دشوار است، مرغ مینا طبق عادت هنگام غذا خوردن خورده های میوه یا دانه ها و غذاهای نرم را به اینطرف و انطرف می پاچد روزنامه ای که در کف قفس این پرنده قرار داده می شود باید هر روز و یا 2 بار در روز تعویض شود. میله داخل قفس این پرنده هم باید دائما شسته و تمیز شود. امکانات و وسایل لازم برای ابتنی روزانه مرغ مینا نیز باید در فقس پرنده فراهم باشد.برای این کار می توان از یک کاسه سفالی که کف قفس قرار داده می شود استفاده کرد. همچنین می توان پیش از ابتنی قسمت جلوی قفس را با یک ورقه پلاستیکی تمیز پوشاند تا از خیس شدن اطراف جلوگیری به عمل اید.
مرغ مینا بر خلاف طوطی ها اصلا خجالتی نیست و پیش روی غریبه ها و تازه وارد ها هم به راحتی صحبت می کنند.
شاید براتون جالب باشه بدانید که مرغ مینای اینجانب وقتی تکه نان شیرینی را به او می دهم می برد در ظرف اب چند ثانیه ای نگه می دارد تا کمی خیس و نرم شود بعد انرا می خورد !!
حتما تا به حال دیده اید که جوجه ی پرندگاه مختلف کنار منقارشان “زرد رنگ ” است ، در این حالت که کناره های منقار شل و نرم است جوجه توانایی نوک زدن به زمین و دانه برداشتن را ندارد. به خاطر همین است جوجه ی پرنده ای مانند گنجشک یا مرغ مینا یا… حتی پر و بال هم در اورده باشند و به اینطرف و انطرف هم بپرند اما باز مادرشان غذا را در دهانشان می گذارد. هنگامی که سن جوجه مرغ مینا از یک ماهگی گذشت قسمتهای زرد رنگ ناحیه منقار از بین رفته و جای خود را به یک منقار قوی و سفت می دهند که روز به روز محکمتر می شود ، در این حالت پرنده احساس جوانی و قدرت می کند.
مرغ مینا ها حتی انهایی که از اول به دست صاحب خود بزرگ شده اند ،دوست ندارد که در دست گرفته شوند. اما اگر مجبور شدید که یک مرغ مینا را دست بگیرید شب هنگام تاریکی بهترین موقعیت است چون قدرت دید کمتری در تاریکی دارد و احتمالا ضربات دردناک کمتری به شما وارد می کند هنگام تاریکی.
اطلاعات کاملتر و بیشتر
مرغ مینا پرنده‌ای کوچک زیبا و دلنشین است که قابلیت بسیار خوبی برای تقلید صدا دارد و این توانایی شگفت انگیز باعث شده‌است که آدمی از سالیان بسیار دور به پرورش و نگهداری از این پرنده علاقمند شود. تاریخ اهلی شدن آن چندان مشخص نیست اما به نظر می‌رسد که لااقل سه هزار سال قبل این پرنده برای اولین بار در هندوستان اهلی شده باشد. مینا علاقمندان فراوانی دارد و بیشتر علاقمندان این پرنده را کودکان، زنان خانه دار و اشخاص تنها تشکیل می‌دهند، افرادی که تقلید صدای مینا باعث شده‌است تا در این پرنده همنشین مناسبی بیابند.
مینا پرنده‌ای از خانواده سار «استوماتیده» است که به دو صورت وحشی واهلی یافت می‌شود و دارای نژادهای مختلفی است که معروف ترین این نژادها مینای گوشواره‌ای و مینای معمولی است، نام این پرنده در زبان فارسی «مینا»، «مرغ مینا» و «مینای سخنگو» و «مرغ مقلد» است، در زبان عربی «المینه» ودر زبان انگلیسی Myna، Mynah، Mina، Mynas، Minah و در زبان فرانسوی و اسپانیایی به آن Martin و در زبان آلمانی به آن Beo و در زبان ترکی Mina است. نام «مینا» در حقیقت یک نام هندی است که ریشه‌ای سانسکریتی دارد و از زبان هندی به سایر زبان‌ها راه یافته‌است. گونه وحشی این پرنده در جنگل‌ها و دشت‌ها پراکنده‌است و گونه اهلی آن را می‌توان در بسیاری از خانه‌ها مشاهده کرد. مرغ مینا پرنده‌ای کاملاً اجتماعی و پر سر وصدا است که تا حدودی مانند سارها حالت تهاجمی دارد. اگر به هر دلیلی مورد آزار و اذیت قرار گیرد یا احساس خطر کند و به درختی نزدیک در حوالی لانه اش رفته، صداهای بسیار بلند و ناهنجاری را به معنای اعتراض از خود در می‌آورد. آن‌ها خود را سریعاً با محیط وشرایط اطراف شان تطبیق می‌دهند. بیشتر اجتماع آن‌ها در زمین‌های بایر واطراف باغ‌ها می‌باشد.
زیستگاه مینای معمولی به طور طبیعی در مناطقی از شرق افغانستان تا جنوب غربی چین واقع شده‌است. آن‌ها اغلب سرزمین‌های باز وکم درخت را برای زندگی ترجیح می‌ دهند. اما در بعضی از موارد در میان تمدن شلوغ شهری هم مانند پارک‌ها، گلخانه‌ها و مزارعی که به دست انسان‌ها ساخته شده‌است دیده می‌شوند. آن‌ها برای تفریح وسرگرمی با دیگر مرغ‌های مینا گلاویز می‌شوند وبه نزاع‌های دوستانه می‌پردازند. اما این نبردها به خشونت و خونریزی نمی‌انجامد. این پرنده انسان را از وجود مار مطلع می‌سازد و با مشاهده این حیوان با سروصدای زیاد محل وجود مار را به انسان نشان می‌دهد.
مینا قادراست که واژه‌ها را تقلید کند و کلمات زیادی را حفظ کند، به همین علت در هندوستان و بسیاری از کشورهای دیگر آسیایی به عنوان پرنده‌ای اهلی و خانگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پرنده در هندوستان رمز عشق به شمار می‌روند زیرا که در طول زندگی بسیار ازدواج می‌کنند و برخی از دلباختگان هندی برای به دست آوردن دل محبوبه خود مرغ مینایی را تهیه کرده و پس ازآموزش دادن چند کلمه محبت آمیز آن را به محبوبه خود پیشکش می‌کنند.
رده بندی علمی مینا
خانواده سارسانان «استومیده Stumidae » خانواده‌ای است که سه جنس مینا را در بر می‌گیرد و این جنس‌ها عبارتند از: جنس مینای گوشواره‌ای یا گراکولا Gracula(دوازده گونه)، جنس مینای معمولی یااکری دوتریس Acridotheres (هشت گونه) و بالاخره جنس مینای بالی یا لیکوپسار Leucopsar (یک گونه).
رنگ واندازه وشکل ظاهری مینا
مینای معمولی سر و گردنی سیاه رنگ و پشت و سینه آن قهوه‌ای رنگ و در هنگام پرواز لبه‌های دم و زیر بال‌ها به رنگ سفید دیده می‌شوند. منقار و پاها و پوست پشت چشم‌ها به رنگ زرد است. رنگ پر مینای ماده همانند مینای نر است اما جثه کوچک تری دارد و رنگ پر و بال آن کم رنگ تر است. این پرنده برخلاف بسیاری از پرندگان به جای جهیدن بر روی زمین راه می‌روند. لکه‌های زرد موجود در پس سر مینای گوشواره‌ای در مینای معمولی دیده نمی‌شود و یا به صورت‌های دیگر و رنگ‌های دیگر ظاهر می‌شوند برای مثال در «مینای بانک» این لکه به رنگ پرتقالی است. لبه‌های دم پرنده در گونه مینای معمولی به رنگ سفید است و در مینای دمگاه سفید، رنگ پرهای اطراف دم پرنده نیز به رنگ سفید است.
مینای گوشواره‌ای: به طور کلی رنگ پر و بال تمام انواع مینای گوشواره‌ای سیاه متالیک است که در صورت تابش نور به رنگ‌های ارغوانی رنگین کمان، فیروزه‌ای و یا سبز تیره در می‌آیند. تمامی انواع مینای گوشواره‌ای، لکه‌های زردی در پشت و زیر چشم دارند که اندازه آن ازگونه‌ای به گونه دیگر متفاوت است و رنگ آن از زرد تیره تا زرد روشن متفاوت است، به این لکه‌ها «گوشواره» می‌گویند. تعداد این لکه‌ها معمولاً در پس سر دو عدد و در زیر چشم یک عدد می‌باشد و در برخی از گونه‌ها ممکن است که این لکه‌ها به یکدیگر متصل شده و لکه زرد بزرگی در پس سر پرنده تشکیل دهند.
نژادهای مینا
همان طور که قبلاً گفته شد در جهان بالغ بر بیست ویک گونه مینا وجود دارد که این گونه‌ها در سه جنس رده بندی شده‌اند و این سه جنس عبارتند از: جنس مینای گوشواره‌ای (شامل دوازده گونه)، جنس مینای معمولی (شامل هشت گونه) و جنس مینای بالی (شامل یک گونه). رنگ تمامی گونه‌ها به استثنای مینای بالی سیاه و تیره‌است و تنها مینای بالی به رنگ سفید است. در این جا به ترتیب گونه‌های مختلف مینا را شرح می‌دهیم:
نژادهای مختلف مرغ مینا
گونه مینای گوشواره‌ای Hill Mynah
گونه مینای معمولی Common Mynah
گونه مینای بالی Bali Mynah
منبع : 2aks.ir